• Dźwięk z regionu
  • Zvuky tradičního pastevectví na Valašsku
pl
Wybierz język

Region tradycyjny

Těšínské Slezsko

Tam, kde lišky dávají dobrou noc a klid a ticho by mohly být vývozním artiklem, je Gorolsko, střed Těšínského Slezska, které je na hranici tří států, tří kultur – české, slovenské a polské. Všechny národnostní komunity si dodnes zachovaly pestré folklorní zvyky, řemeslnou výrobu, lidové zvyklosti a obyčeje včetně specifické mluvy, osobité gastronomie i nádherných svátků. Romantické dřevené kostelíky roztroušené po kopcích Těšínských Beskyd a stáda ovcí na salaších jsou nekonečnou poetikou vedle syrových a monumentálních staveb zbudovaných pro černouhelné doly a zpracování železa ve slavných Třineckých železárnách. Nechte se vlákat do regionu vskutku rázovitého a vychutnejte si ho všemi smysly – budete je potřebovat.
Dzięki lokalnym kulinarnym specjalnościom, tradycyjnym procedurom i surowcom możesz naprawdę posmakować regionu. Pozwól płynąć swoim zmysłom po niepowtarzalnych smakach i zapachach lokalnej kuchni i ciesz się tym.

Bigus

Zupa, czasami znana również pod nazwą „bigos”, która jest przygotowywana w połowie ze słodkiej a w połowie z kwaśnej kapusty. Na cebulce smaży się mięso wieprzowe, ewentualnie kawałek mięsa wędzonego bądź kiełbaski, dodaje się suszone grzyby, sól, pieprz, paprykę i ewentualnie sok pomidorowy. Zupę można zagęścić za pomocą mąki i wolno dusić.

Sakumpak

Podstawą jest przede wszystkim dużo warzyw, czosnek, ziemniaki, zasmażka.

Bryja

Gęsta zupa z gotowanych śliwek, do której dodaje się trochę mąki i śmietany, cukru i czasem cynamon. Z bryją jadło się „žymjoki” lub „chlyp”. W miejscowości Dolní Lomná wyróżniano bryję, którą gotowano z jabłek i gruszek oraz „šlivulę”, wykonaną wyłącznie ze śliwek. Zupy te można jeść na zimno lub gorąco.

Vodžuŋky

Pokrojony chleb tylko sparzano wrzącą wodą i dodawano do niego omastę. Zazwyczaj zupę robiono tylko z chleba, czasem z dodatkiem ziemniaków.

Gałuški neboli chlupaté knedlíky z nastrouhaných brambor

Spożywa się je ze skwarkami i kapustą kiszoną. Wykonane są wyłącznie z surowych ziemniaków.

Bachora

Grube jelita wypełnione mieszaniną z drobno startych ziemniaków. Wpierw sparzano je gorącym mlekiem, dodawano czosnek, sól, pieprz, majeranek, kminek, ewentualnie trochę na wpół ugotowanego ryżu i dodawano do nich sporo omasty w postaci smalcu. Taką mieszanką wypełniano jelita, które następnie układano do brytfanny i pieczono.

Polešniki

Placki z ciasta ziemniaczanego pieczone w piecu na liściu kapusty.

Copa

Ciasto ziemniaczane z ryżem i skwarkami pieczone na blasze w piekarniku.

Slezská vařonka

Jest to ciepła, bardzo słodka wódka. Istnieje wiele regionalnych odmian tego trunku – „místecká”, „ostravská”, „frenštátská”, „svatební”, „hasičská” itp. Różnią się one głównie ze względu na destylat, który stanowi główny składnik napoju. Spożywającego ten trunek pięknie rozgrzeje, dlatego wytwarza się ją przede wszystkim w zimnych miesiącach. Z cukru pudru podczas ciągłego mieszania należy przygotować jasny karmel, do którego dodaje się miód. Potem wszystko to zalewa się wodą, dodaje się przyprawy i wszystko razem gotuje. Ten aromatyczny wywar cedzi się potem przez tkaninę, dodaje się wódkę i znów się podgrzewa. Przy podawaniu do każdej filiżanki dodaje się małą łyżeczkę masła bądź dobrego smalcu wieprzowego.

Mapa czeskich tradycji